Ada

Kiedy nie ma powrotu

Sztuka jak kruche naczynie

wnosi niepokój. Syci bogactwem,

by za chwilę spocząć w cieniu.

Szukam słów z przestrzennym obrazem.

Były ślady w ogrodzie, ale trawa milczała,

milczały błyszczące plejady.

Zamglone barwy wróżą odmianę,

wkrótce jesień zamknie opowieść.

Wtedy otworzę czarny parasol

i świat rozproszy się na kawałki.

Zostaną prześwity, które w ukryciu

wygrywać będą tę samą, złudną melodię.

Może warto skleić co cenniejsze sztuki

Ilość odsłon: 704

Ada

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

sierpień 21, 2020 13:43

mars, wzmocniłam puentę, dzięki za podpowiedź.

Ada

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

sierpień 21, 2020 13:42

Antek,
letnia herbata paradoksalnie też może rozgrzać. Pozdrawiam.

m a r s

2-5 2-5 2-5 2-5

sierpień 21, 2020 12:56

Zaczynasz od sztuki, a kończysz na 'ogniu wewnętrznym' - zostawiasz czytelnika z rozłożonymi rękami. A może by zastosować klamrę w stylu "sklejam co piękniejsze skorupy".

Konto usunięte

2-3

sierpień 21, 2020 01:29

Czytam słowa i jest treść. Ale ja tego nie widzę, nie odczuwam. Letnią herbatę można wypić.

Ada

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

sierpień 20, 2020 22:46

To był hicior, dzisiaj sprzeciwia się wszelkim zasadom.

Leszek.J

2-5 2-5 2-5 2-5

sierpień 20, 2020 20:36

Tak, tak latoś jeszcze się tli ale przemija, jak:
https://www.youtube.com/watch?v=b3M_zl8FRLA
Pozdrawiam

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Ada

Kiedy nie ma powrotu

Komentarze