Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

oto paradoks wiary Abrahama oświetla nam twarze

chodź chodź mój kochany na tę mękę
nam przecież też się nie uda
lepsi niż my ginęli w rozpaczliwej czułości Nocy

nie pozwolimy sobie odebrać
tej naszej przeklętej samotności
wiecznie będziemy się bronić przed sobą

ale to nieprawda że Bóg nie patrzy!

zabij mnie jeśli zechce jeszcze ten raz
musi przyjść anioł!
Ilość odsłon: 2776

Komentarze

Konto usunięte

2-32-32-32-3

maj 01, 2017 12:59

Lucynko, miło było poczytać.
W podzięce uśmiecham się do Ciebie:)

Konto usunięte

2-5

kwiecień 30, 2017 20:27

zupełnie słusznie Lu :)

lu*

2-5

kwiecień 30, 2017 19:53

Dzięki Helen, poczułam się naprawdę wyjątkowo!

Konto usunięte

2-5

kwiecień 30, 2017 19:36

Czytam po raz kolejny. I z każdym jest ciekawiej. Każesz się zamyślać pisząc z radością i nadzieją. Nie znam drugiej takiej piszącej. Pozdrawiam serdecznie Lu :)

lu*

2-5

kwiecień 30, 2017 19:31

Oczywiście! Przepraszam! Dzięki Helen!

Konto usunięte

2-5

kwiecień 30, 2017 19:27

Abrahama. Pozdrawiam