Jak na PopieprzoneWiersze to to może być :)

Dzięki za baty :-) Wytwór nieco stary. Wydaje mi się, że wtedy nie miałam tyle odwagi co teraz, aby pisać hmmm otwarcie i jaśniej. Raczej stosowałam jakąś dziwną formę autocenzury i stąd to kalekie dziecię :-)

..."wnętrze dłoni" ??
..."rozwarstwienie mięśni" - to jakaś choroba??
..."przystanek z pętli (...) ramion" ??
: oto pospolite "spłaszczenia", które czynią z tego erotyku parodię (żeby nie powiedzieć 'gniota')

__ do tego
"słowa pędzą
ja z nimi
a myśli nie dobierają się
zgrabnie" ----> cała ta fraza to pustak - nic nie wnosi do treści
...wręcz odstręcza, bo jak to? - "słowa pędzą / ja z nimi" - czy w intymnej chwili peel gada coś bez ustanku, bez sensu !?

...i jeszcze enteroza - wersy pocięte raczej przypadkowo

Widzę, że po latach niebytności na poemie / poemaxie Autorka nie jest bliżej liryki - raczej się oddaliła :(

Pozdrawiam
___czekam na mniej udziwnione...

Wiesz co? Jak widzę „pętle twoich ramion”, to mam ochotę się powiesić :)

Po co udziwniasz na siłę? Nie można normalnie zapisać? Fajne sceny budujesz, a tu takie babole, weź no. Psujesz przez to całą przyjemność czytania :)

No i te „wnętrza”, "zewnętrza", jakie to jest pretensjonalne, bosze :) Wiadomo, że jak zlizujesz, to z wewnętrznej strony, bo nikt nie sypie albo leje czegoś na zewnętrzną jej część, raczej :)



najlepsze chwile życia
zlizuję z twojej dłoni

całą energię i siłę
mięśni trójgłowych

i drżą mi tęczówki
i słowa gdzieś pędzą

myśli niezgrabne
duszą się zapętlone

w twoich ramionach
dochodzę powoli

na stołku w przedpokoju
„uff ależ było dobrze

że jestem już w domu”



Nie możesz tak zapisać? Nie możesz? :)