1.

Gorzkie życie moje a sny słodkie. Bo z grobu wyszłam. Trumnę anioł o pięknych lecz małych oczach otwierał. Jego wzrok daleko nie sięga, on nawet nie ma ochoty na ujrzenie całego świata. Niebieskie i szerokie rzeki są, po których płynie jego życie. Moje skręciło dawno, trafiło na skały ostre, z których wydostać się ciężko.

Miłość nie ulecza, nie daje ukojenia, o którym marzę. Nawet ta szczęśliwa, do końca z nim. Kochanie drugiej duszy trudne jest w chorobie. Zwłaszcza, gdy to połowa mojej strony cierpi. Nigdy całość. Część  druga zostawiona dla rzeczonego anioła. 

A dziura do zakrycia, w której unicestwieniu pomoże mi jedynie sympatia do oczu mało widzących, nadal istnieje w tym samym miejscu.