Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript, który jest wymagany aby wygodnie korzystać ze wszystkich funkcji naszego serwisu. Proponujemy, abyś zaktualizował/zaktualizowała Twoją przeglądarkę na nowocześniejszą, na przykład Google Chrome lub Operę Oczywiście jeśli nie chcesz zaktualizować swojej przeglądarki, nie zmuszamy Cię do tego, nadal możesz przeglądać bez większych problemów nasze zasoby.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Bruno Schwarz

Sztuka zapamiętywania

	Kudłaty chłopak wiedział, że to matka. Nie musiał nawet otwierać oczu. Jakoś przez skórę ją wyczuwał albo po tym, jak przesuwa meble. Ojciec inaczej to robił. Ciężej.

- Nie widziałeś mojej odświętnej garsonki? – zapytała kobieta.
- Nie ma, spalona.
- Jak to spalona?! Przecież tam były bilety do teatru. Dobre jeszcze. Pewnie wpadły za podszewkę żakietu.
- To trzeba było wcześniej, jak była pora. A teraz, to już jest po fakcie – i po chwili dodał. – Ludzie mówili, że takie rzeczy się pali.
- Nieprawda! Ludzie sami nie wiedzą, co trzeba robić w takich sytuacjach.
- No to mi powiedz co trzeba robić.
- Mówiłam, ale ty nie słuchałeś!
- Myślałem, że to nie było na jawie, a tylko takie mamrotanie – chłopak postanowił zmienić temat. - A co to za sztuka?
- Widziałam ją kilka razy i jak tylko opada kurtyna to wszystko zapominam. Tam chyba trzeba z biletem.

Ilość odsłon: 672