Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript, który jest wymagany aby wygodnie korzystać ze wszystkich funkcji naszego serwisu. Proponujemy, abyś zaktualizował/zaktualizowała Twoją przeglądarkę na nowocześniejszą, na przykład Google Chrome lub Operę Oczywiście jeśli nie chcesz zaktualizować swojej przeglądarki, nie zmuszamy Cię do tego, nadal możesz przeglądać bez większych problemów nasze zasoby.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Czorcik

Kamikadze

Wysnuwam nitkę z pajęczyny,

czy to już koniec labiryntu?

Łamliwość jej struktury wróży,

że wiedzie do królestwa cieni.

Tam, mgławica bytów skarlałych,

ulepionych ze szczątków pożądań,

tańczy nakręcana kluczykiem.

Choćby śmierć...jakże ją kochają.

x

Piszesz do nas w dwudziestym roku.

Zarazą kreślisz swe błaganie,

w ziemskim wozie ciągniesz nasz los.

Kamikadze, odbijcie od dna.

Ilość odsłon: 591

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

listopad 24, 2020 23:13

Ciekawy, refleksyjny wiersz. Pozdrawiam.
PS zapisałabym: ze szczątków

2-5 2-5 2-5 2-5

listopad 24, 2020 14:43

Mam kilka skojarzeń po lekturze tego wiersza, to na pewno dobrze o nim świadczy.
Pozdrawiam