Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Unikat

Cykle


w porannym ziewaniu nie ma śladów oniryzmu
niedługo przestaniesz pasować do Zderzacza Hadronów
wtedy zrobię ci kołyskę i wykarmię własną piersią

dryfujemy w każdą stronę Morzem Martwym
tu łatwo nabawić się kontuzji nadgarstka
kręgi na wodzie schodzą się szybciej niż goi skóra

niezawodność chwili to bicie dzwonów w ciasnej izdebce
powtarzalność dnia cechuje wysoka częstotliwość drgań
proza odkłada się na grubych fałdach papirusu niczym szadź

i znów jesteśmy nad wodą dmuchamy w żagle Wikingów
lecz one płyną na nas i taranują nasze łupinki
fale unoszą ciała i już nie tylko morze jest martwe

mam świadomość że twoje słowa tworzą suche lądy
masz świadomość że moje to tylko kolejne przypływy
trwanie dla ciebie jest nadzieją dla mnie kolejnym z cykli
Ilość odsłon: 598

Komentarze

Lena Pelowska

2-52-5

grudzień 23, 2020 08:20

Fajne, takie morskie. Z jednej strony jakby nieco chaotycznie napisane, pełne przypadkowych pojęć, które nie wiedzieć co łączy. Z drugiej zaś strony, to jest właśnie ciekawe.
Pozdrawiam.