Toya

wyimek z pożogi

zbaczałam ze ścieżki
rzepy broniły granicy
skuteczniej niż parkowe tabliczki
z napisem NIE DEPTAĆ ZIELENI

tak odchodziłam od siebie
a jednak drzwi pozostały otwarte
jakbym wiedziała że wrócę
wyprowadzić psa
albo siebie do końca

trudno wyprzeć się słów czy odbicia
w twoich oczach widzę inne kobiety
na ich sukienkach nie ma rzepów
są kwieciste łąki
które ja dopiero poznam

trzeba tylko przejść dziurą w płocie
przez pokrzywy i osty
do najbliższego zmierzchu
i pełni która poprowadzi

na końcu drogi świt
albo inne światło

jak wyimek z pożogi

Ilość odsłon: 503

Toya

2-4 2-4 2-4 2-4

styczeń 17, 2021 16:31

Leszku - dziękuję i odpozdrawiam.

marsie - pomyślę jeszcze. Dziękuję. Pozdrawiam.

odlocie mistrza żen - tak mi się jakoś skopiowało razem z tłem. Dziękuję za czytanie i słówko. Pozdrawiam.

Welles horse eats eggs

2-4

styczeń 17, 2021 14:52

Wiersz, tak. Wyimek taki. Z życia kobiety o złamanym sercu.
Ale tło - no, no...! Zapachniało undergroundem!
;)

m a r s

2-5 2-5 2-5 2-5