siedzieliśmy w zbożu tropiąc czerwonoskórych

pomalowanych farbkami plakatowymi

po których w końcu nikt nie dostał uczulenia

wiatr przegonił kochanków znad brzegu rzeki

ich białe pośladki śmieszyły nas tak samo

jak skecze z Królikiem Bugsem w srebrno-zielonym telewizorze

rolnik z traktora pokazał nam nieokreślonym gestem

że kapuściane pole w centrum Arizony jest tylko jego

a może był to już ruski poligon doświadczalny

z bombami na brudną wodę z kałuży

latawiec rzucony na niebo oznaczał tylko wiatr

i czyjąś rękę ze sznurkiem

obu tak niewinnych jak ptaki i kilka białych obłoków

facet z latawcem miał dziecinna twarz

nie znaliśmy go; nigdy nie przychodził kupować

oranżady ani czystej wódki i papierosów

od razu wiedzieliśmy że to szpieg

przecież tylko tajniak stoi w środku pola ubrany w garnitur

sznurek przywiązał do szyi ale na pewno nie chciał się powiesić

nie było listu pożegnalnego

popił amerykańską CocaColę

a kilka kropli potu z czoła otarł rękawem

speszył się gdy przechodziliśmy

w radiu od rana zapowiadali

burzę z piorunami