Od czasu założenia miasta, teksty utknęły 

na powtarzaniu tej samej frazy. Kamień

na kamieniu; emfaza potrafi jednak uzasadnić

budowanie emocji i nocne kursy

kiedy przychodzą na świat czarne koty.

Dalej jednak możesz nie wierzyć w żadną ulicę

ani pętelkę na nitce – to w końcu tylko

przyszycie guzika, nic wielkiego tłoczące się

pod niebem w nowy rok. Czy to dobre wyjście 

– nie wiadomo; stąd pewnie wężowe sploty 

na łysym teraz drzewie, owocują daleko od jabłoni 

pustymi kartonami po kolacji.

Warto jednak zobaczyć kto kogo zje

skoro dalej mamy klepać cytaty z Majstra 

Biedy i rodzić w bólu chińskie pięciolatki

którym na opuszkach palców pali się cały czas.