Nie wiem czy wytrwam do końca spektaklu
- mam tremę
- zapomniałem kwestii
- nie chce się sprzedać miłości fizycznej

w zamian za pisanie na kolanie, tego co miało by być
- mam kreacje z epoki dramy
i wymagam od siebie emocji ogłaszanych milionom
- bywam dwa razy nieszczęśliwy w życiu
– kiedy gram i kiedy nie gram

ale też mam umiejętność czekania, kiedy jeśli temu zaprzeczam,
zawsze marzę o popularności,
bo to jest oznaką, że mi się powiodło

- lubię światło, nawet w nocy, kiedy zbawia mnie owacja
- mam nałogi: wariactwo i powaga
- czasami muszę być dzieckiem, ale o tym nie mówmy…
- na usługach reżysera ścielę pościel
- mówię: dzień dobry i do widzenia marzeniom i grzechom
- wierzę, że przyjdzie czas, kiedy oddzielę życie
od sztuki

i wiecznie w drodze uczę się bywania,
w rolach drugoplanowych, czasem nawet statystów,
bo człowiekiem się jest a aktorem bywa
– jak się te czasowniki poprzestawia,
może być niedobrze, mogą nam wzruszyć ramionami
albo dać różę w usta stawiając szampana

wiedz, że
- tyle razy jesteś człowiekiem, ile znasz języków