Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Gdzieś w biegu wypadła poezja
Życie zmęczyło
I parło mnie wstecz
Te małe i piękne rzeczy
Musiałem po nich wrócić
Korzeń odkopać
Dobić do źródła
Oczyścić nutę z dzieciństwa
Gdy zauważałem rzeczy
Patrzyłem inaczej
Na wszystkie strony
Nie tylko w przód
Życie minęło
A nie wiem co w nim było.
Ilość odsłon: 942

Komentarze

Konto usunięte

2-32-3

maj 05, 2017 13:38

Smutne... Dwa ostatnie wersy najsmutniejsze:(
Pozdrawiam i przesyłam uśmiech;)

maj 05, 2017 12:44

do napisania jeszcze raz.

maj 05, 2017 11:43

Tomaszu, mi się wydaje, że autorowi chodziło iż "wraca po nich" w sensie jak po śladach ;)

Co do tekstu - jest słabo.

Konto usunięte

2-32-32-32-32-32-3

maj 05, 2017 08:17

Niezbyt "polski" ten język polski u ciebie. I masz błąd gramatyczny: *musiałem po NIE wrócić (po przeczy, 'te' rzeczy, wrócić 'po nie').
Jak myślę to dopiero początki. Na razie - wg mnie - nieudolne.