point of view

Na koniec

jeszcze oddechem
rozpieram obojętność
trwam cieniem
w pokoju po nieistotnej stronie ulicy
znika dotyk roztarty na szybie

szukam zdziwionych oczu
chcę być blisko takich spojrzeń
szarym kanarkiem w klatce
czekam i tyle
ptaki śpiewają najpiękniej
przed śmiercią

a obojętna przestrzeń
zabiera wilgoć
znika
w skurczach
wypluwa nas z siebie

na sam koniec
dym cofa się do kominów

Ilość odsłon: 1098

Konto usunięte

2-4

maj 05, 2017 14:59

Mam ciarki... bardzo odczuwalny przekaz...

Konto usunięte

2-5

maj 05, 2017 14:02

przejmujący. nie chciałam wiedzieć a wiem... pozdrawiam

Milo w likwidacji

2-5

maj 05, 2017 10:36

sugestie = = > szyk i wersyfikacja

znika roztarty na szybie dotyk ...
najpiękniej ptaki śpiewają przed śmiercią ...

a obojętna przestrzeń zabiera wilgoć
znika w skurczach
wypluwa nas z siebie

na sam koniec dym wraca do kominów

Konto usunięte

2-3 2-3 2-3 2-3 2-3 2-3

maj 05, 2017 08:13

"szukam zdziwionych oczu
chcę być blisko takich spojrzeń" - to mi nieco przypomina wyraz oczu tuż przed nagłą śmiercią. Czasami pozostaje na trupie, wygląda...dziwnie.
Taka refleksja "Na koniec".
Pozdrawiam.

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

point of view

Na koniec

Komentarze