RozaR - miło, że zajrzałeś:)

za plecami czai się koniec świata,
a my spokojnie układamy puzzle

Ten fragment właśnie wydał mi się najciekawszy i pozostał w pamięci. Bo co można czynić bardziej bezczelnie u schyłku świata jak układać puzzle.

xlax -zawsze korzystam z rad doświadczonych poetów.

btw tytuł oznacza właśnie "dla pamięci"... po co jakieś tajemnicze inicjały - jest coś takiego jak licentia poetica i możesz śmiało nazwymyślać ile dusza (sic!) zapragnie...

A nie mówiłem Ado, zawsze słuchaj starszego, bo ten starszy czyli ja na poezji zęby zjadł

Wiosenny wierszyk nawiedzonej pensjonarki. "za plecami czaił się koniec świata, a my spokojnie układamy puzzle" niespójność czasowa aż daje po oczach, weź i zrób coś z tym... bez względu na pochlebne komenty. Gdyby nie twój komentarz/errata, nigdy bym się nie domyślił takiego obrotu sprawy. Popracuj nad przekazem; czytelnik to nie jasnowidz, a ty nie poetka... na razie ;-)

Dorota - aidegaart
W zasadzie nie mam zwyczaju tłumaczyć wiersza, ale Krzysztof wyskoczył z tą 'nudą' i dlatego...

Może i tak Ado, ale jakoś tego nie widać w wierszu, choć teraz wszyscy wiemy o co chodzi, ale tylko i wyłącznie dzięki twojemu komentarzowi, moim zdaniem wiersz powinien zawierać pewne elementy enigmy, powinien być w pewnym stopniu jakiś tajemniczy, ale bez przesad, zawsze próbuj czytelnika naprowadzić na jakiś trop, bo co z tego że autor wie co pisze, ale my nie siedzimy w głowie tego autora

to samo chciałem powiedzieć, nie tłumacz tego, co napisałaś. jeśli komuś nie pasuje, to ok, nie ma przymusu
pozdro

Ada...nie tłumacz wiersza, bo jest czytelny. Mi się podoba...czas przygasał, a my ciągle układamy puzzle...tak czasami bywa. Pozdrawiam :)