Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

      


Są chwile, gdy wiosenny dzień
otwiera okna kwitnącym drzewom.
Dotyk wiatru przywołuje  uczucie,
którego nie sposób  odwzajemnić.

Pamiętam twoją rozjaśnioną twarz.

Tak, już wtedy przygasał dzień 
- za plecami czai się koniec świata,
a my spokojnie układamy puzzle.
Nieważny był zapas tlenu i to,
co nieuchronnie przyjdzie później.

Czuję oddech lekki jak mgiełka.
Znowu powracasz skrawkiem wiersza,
ale nie będzie niczego. Jesteś kolejną
wiosną z ulotnym widokiem.
Ilość odsłon: 2484

Komentarze

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

maj 06, 2017 16:46

Krzysztof - wiersz poświęcony pamięci...
Cała druga strofa to zapowiedź nadchodzącej śmierci.
Wczesna wiosna wyzwala w peelu pamięć i żal, z powodu przedwczesnego odejścia nastoletniego chłopca.

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

maj 06, 2017 16:39

Firletka- kłaniam się:)

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

maj 06, 2017 16:38

Aideaart - dzięki, że zajrzałeś - pozdrawiam:)

maj 06, 2017 15:06

Taka laurka dla zakochanych, powiedzmy że w miarę sprawnie poprowadzona, ale temat bardzo błahy, czyli nuda

Konto usunięte

2-32-3

maj 06, 2017 14:48

Ładnie:)
Czyta się: )

maj 06, 2017 14:45

bardzo dobrze się go czyta, też nie bardzo rozumiem ten przeskok czasowy, ale skoro twierdzisz, że tak ma być, to tak ma być.
pozdrawiam

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

maj 06, 2017 08:55

Ava - celowo użyłam dwóch czasów wypowiedzi.
Dziękuję za komentarz i pozdrawiam:)

Konto usunięte

2-32-32-3

maj 06, 2017 00:16

Tak, już wtedy przygasał dzień
- za plecami czaił się koniec świata,
a my spokojnie układamy puzzle.
Nieważny był zapas tlenu i to,
co nieuchronnie przyjdzie później.*

układamy czy układalismy?

Ładnie: dobrze sie czyta:)

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

maj 06, 2017 00:10

ag01 - dziękuję, że zajrzałaś:)

maj 05, 2017 11:20

Ładny wiersz :)