m a r s

splin po bieszczadzku

czasem przytrafia się ciemny szlak

lekką ręką wypalam ostatnie płuca

droga stacza się pod nogi

nie jestem gotów upaść po raz trzeci

dogadać się z deszczem i ludźmi

hardy szpon pozbawia rozumu

nie udaje się ujarzmić dzikiej róży

w dole opróżniam zalane kieszenie

siny wir wciąga kryształową grzywę

zostaje tylko błaha nagość drzew

kamień w cierniowej koronie

podły smak sztyletów na języku

pracowite kolce żelaznej dziewicy

uśmiecham się do niej przez krew

Ilość odsłon: 555

m a r s

2-5 2-5 2-5 2-5

czerwiec 12, 2021 16:20

Wiem, może być trudno z tym tekstem, ale to opis drogi i odczuć turysty na bieszczadzkim szlaku. Być może za wiele wymagam, bo nie każdy był 6 godzin na Bukowym Berdo. Pozdrawiam Leszku

Leszek.J

2-5 2-5 2-5 2-5

czerwiec 12, 2021 15:48

Domyślam się że to coś starszego.
Czytałem u Ciebie lepsze brzmienia :|

m a r s

2-5 2-5 2-5 2-5

czerwiec 09, 2021 09:22

Tak, kiedyś, jak miałem splina ;-)

point of view

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

czerwiec 09, 2021 09:16

ciemny szlak
hardy szpon pozbawia rozumu
nie udaje się ujarzmić dzikiej róży
siny wir wciąga kryształową grzywę
błaha nagość drzew
podły smak sztyletów na języku
pracowite kolce żelaznej dziewicy
uśmiecham się do niej przez krew

XALAXIE - na litość Boską! To Ty pisałeś?

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem

Spis rzeczy

Akcje promocyjne

Inne

Forum

m a r s

splin po bieszczadzku

Komentarze