Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Nad cichym strumieniem

w zaroślach czeremchy i wierzby

pszczoły z pierzgą na ciele odlatują jak duchy

horyzont faluje łagodnym powiewem

sztalug skrzypiących od nadmiaru barw

zastanego świata na próżno

szukamy bożej iskry natchnienia

obrotowej turbiny szczęścia z zezem

dzielonego jak włos wzdłuż i w poprzek

melodii błonkoskrzydłych owadów

wszystko ma swoje ramy wpisane

w okręg historii turniejów i bitew

krzepnącej posoki otulonej w drewniane

okładki pamięci tak skrzętnie chronionej

tylko strumień ją trwoni dzień po dniu…  

Ilość odsłon: 451

Komentarze

sierpień 06, 2021 11:28

Masz rację naskraju, też tak myślę.
Dziękuję za ślad.
Pozdrawiam

Konto usunięte

2-22-22-2

sierpień 05, 2021 07:26

Przemijanie nie zatrzyma biegu wody. My możemy zatrzymać tylko wspomnienia.

Pozdrawiam!

lipiec 27, 2021 18:22

Masz rację Marku, wrzuciłem to bez większego zastanowienia i jest jak jest.
Pozdrawiam

lipiec 27, 2021 16:54

Zaczyna się jak bajka z mchu i paproci. Potem jest lepiej - jakieś przemyślenia. Choć brzmią trochę mentorsko. Pozdrawiam