point of view
Bilet
pociągnij mnie ze sobą
chcę zdążyć rozpędzić krajobraz
światła migają oknami
sosny rozparte w szybach
kształt nie nadąża za obrazem
lepi twarze rozmazane drogą
wyciera słowa tępi ostre
łąki stukają toczone jak
gałki muszkatołowe po stole
zamiast walki tajanie
niebo uporczywie trwa
rozpiętym w oknie wspomnieniem
w kropli skupionej siłą woli
na chwili tylko mojej
zmruż oczy
poczuj
właśnie teraz
nie zawsze jest teraz
Ilość odsłon: 619
Komentarze
Leszek.J
sierpień 04, 2021 19:46
Prawie dziesięć lat temu jechałem z Aleksandrowa Kujawskiego do Lublina, na każdej stacji była kontrola biletów.
A tu taka sielska podróż, jest super :D
Aurora
sierpień 04, 2021 08:15
Szkoda, że nie można zatrzymać " teraz", że przemija.
Ada
sierpień 03, 2021 23:01
Dobry, bardzo dobry.
miss borygo
sierpień 03, 2021 21:49
Wiadomo po czym...
miss borygo
sierpień 03, 2021 21:47
To jest jak lizanie tylniej części bo zabrakło papieru, a bilet okazał się elektroniczny
Konto usunięte
sierpień 03, 2021 21:41
Przepiękna poezja, jestem pod wielkim wrażeniem kunsztu autora.
x l a x
sierpień 03, 2021 18:42
Bardzo ładna impresja z podróży pociągiem. Bardzo osobiste wrażenie. Text płynie miarowo po szynach. Wydaje mi się, że fraza powinna brzmieć tak "na chwili tylko mojej". Zakończenie warte zapamiętania. Pozdrawiam