Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


    Dziś przyniosła mu kilka słów.

    Żadnych spojrzeń. To wystarczy.

    Weszła!


    Jest w nim.


    On bardzo chce być już w niej,

    ocierać się o miękkość serca.

    Mocno jak człowiek, nie jak kot.


    Ale tutaj nie ma szału: serce twarde

    jest lawiną. Poruszone tylko spada

    i pociąga.


    U podnóża

    pogrążeni porzucili swoje zbroje.

    Położyli się nadzy warstwą sedymentacyjną

    tworząc wspaniały podkład pod kolejny glacjał epoki

    kamienia nierozłupanego.




Ilość odsłon: 579

Komentarze

wrzesień 30, 2021 16:35

Marku, Pasjo, tallea, Leszku, J-43!

Bardzo Wam Dziękuję, Kochani!!

Ale ładne uśmiechy tam się pojawiły!

Ciężki okres, ciężkie sprawy.
Pogubienia, zaplątania.

Wypatruję światełka...
Mocno

wrzesień 26, 2021 20:48

pogrążeni porzucili swoje zbroje.

Położyli się nadzy warstwą sedymentacyjną

tworząc wspaniały podkład pod kolejny glacjał epoki

kamienia nierozłupanego.

:)))

wrzesień 25, 2021 20:14

Jak widać można napisać erotyk w sposób nowoczesny i ciekawy.
Pozdrawiam

wrzesień 24, 2021 22:26

Ostatnia zwrotka zarąbista :)

Konto usunięte

2-42-4

wrzesień 24, 2021 20:10

Niefortunna miłość, sporo pokazuje ten obraz, świetny.

wrzesień 23, 2021 23:08

Ciekawy i zgrabnie spisany wiersz. Jedynie "nie ma szału" razi jako zwrot żargonowy; po prostu nie pasuje do treści - może jakieś obejście/synonim?