@poniedziałek
fajnie, że coś tam jednak jest zrozumiałego :))

Rafał
tutaj masz całkowitą rację, najpierw go nawet wydłużyłam, ale jakoś długi mi się wydał, a ogólnie bardziej miniaturki wolę :))

Tallea nie o to chodzi - miałem na myśli że mogłoby być więcej przerw między strofami bo tak się zalewa za bardzo;)

Tallea nie o to chodzi - miałem na myśli że mogłoby być więcej przerw między strofami bo tak się zalewa za bardzo;)

Ciekawy wiersz, plastyczny i w większej części zrozumiały:) Pozdrawiam

Przeoczyłam Leszka komentarz :)
dzięki za odwiedziny

*przepraszam za literówki (klawitura stara)

@Resk
Komentarz lepszy od wierszyka :) dzięki
@Rafał
odpowiem tak, wiem, że piszę słabo i czasami niezrozumiale. Za każdym tekstem kryje się moje osobiste przeżycie, albo puszczam wodze fantazji, ale jak czytam na drugi, trzeci dzień, to juz mam ochotę usunąć, bo doskonale rozumiem, że dla odbiorcy, to jednak może być zagadką, a wręcz literacki groch z kapustą.
Będę pracować nad tekstami i ma się rozumieć nad sobą :))

mnie się ten tekst podoba, ale jakby miał więcej światła to by się jeszcze bardzej podobał :)

Jak arras, a ja lubię takie tkanie. Dla moich oczu, udane trio: kolorystyka, splot i wzór. Zajrzę jeszcze kiedyś, sprawdzić, czy nastąpiło prucie i ponowne tkanie. Wszak babą jestem, to wiem coś o wpływie genu Penelopy na nasze aktywności. Pozdrowienia :)

Z przyjemnością przeczytałem ten dobry wiersz.
Pisz tak dalej Doroto.
Pozdrawiam