I co, kurwa, jeszcze?!

Możesz je zamieścić np. w dziale poezji, jak będą ciekawe to poczytam ;)

Możesz je zamieścić np. w dziale poezji, jak będą ciekawe to poczytam ;)

Nic tak nie buduje jak konstruktywna krytyka...aż mnie korci by znowu zacząć grafomanić :D
Wszystkim ślę ukłony.
Nigdy nie byłam poetką i nią nie będę, ale... :)
Brakuje mi na stronie Działu, w którym można dodawać nie tylko prozę i poezję, ale również aforyzmy i sentencje życiowe.

Można szkicować, szlifować do woli
Więc zrób to.

zabierz mnie
zabierz mnie stąd
do parku na długi spacer
nim rok w komitywie z grudniem
zatrzaśnie furtkę z hukiem
być może na zawsze

pozwól nam się odnaleźć
między bezwstydem latarni
gdzie ręce trzymają się sensu życia
wbrew zazdrosnym komentarzom ślepców
rodem z wywczasów pod gruszą
lub pod sztucznymi palmami
niechże się plączą języki butów

zamilkną rękawiczki
zwłaszcza te nie do pary
Itd.
Itp.

Piosenka dobrze dobrana do wiersza.
Wiersz mimo wszystko optymistyczny, podoba się.

"języki butów niech milczą" - dla mnie jedyny dobry wers w tym tekście.

i znów pomysłu autorce starczyło na początek
"zabierz mnie! zabierz mnie stąd
do parku na długi spacer
nim rok w komitywie z grudniem
zatrzaśnie z hukiem furtkę"
to jest naprawdę fajne, szczere i energetyczne


reszta do ponownego napisania

Tak, tak...masz rację, nie tylko z interpunkcji muszę zrezygnować :)
co do słowa bezwstydnie. Tak dużą różnicę wieku, temperatury... widać gołym okiem. Ona lato, on zima :)) Dużo miłości, spokoju i zdrówka w Nowym Roku życzę.

Może by jednak zrezygnować z interpunkcji, bo wkradły się nieścisłości. No i co jest bezwstydnego w bieganiu między latarniami / trzymaniu się za ręce? Nie łapię przekazu..., może chodzi o to, że podmioty liryczne nie godzą się na następstwo pór roku (co sugeruje cytat).