Chciałbyś oberwać prętem w głowę od śmieciarza?

Wiedziony boską chęcią na siebie samego,
ściszyłem dźwięk, by sprawdzić, czy bliscy już chrapią,
lecz nie dość, że w krąg cisza, to jeszcze brat kaszlnął,
rozsiewając bakterie spleenu francuskiego.

Nie kocham, więc wiedząc, iż nie byłem Jastrunem,
kreślę esy-floresy na spotniałym oknie,
a ktoś, kogo na opał nie stać, mój krzyż rąbie,
bo ze swojego sklecił karmnik czy psią budę.

„Spójrz, na tym śmietniku jest porządna wersalka”,
rzekła kobieta, po czym szeroko ziewnęła,
jakby otworzyły się podwoje jej wnętrza

dla męża, któremu Bóg nie odda nieba w pacht,
choć ów mąż umie zrobić burdel na obrączkach
i nóż o skośnym ostrzu mi z karku wyciągać.

Wiersz z tomu "Sonety hawajsko-sybirskie" (Miniatura, 2018)