Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

 Księżyc, wierny Ashenlumi, zasłuchany w obrotach odtwarzanej Ziemi,
do końca - aż nie zerodują ostatnim fotonem szorstkie szczyty słonecznej korony.
Rok przed końcem świata będzie rokiem wspaniałych zbiorów wina.
Pradawna wprawka światła na klawiaturach liści.
Upalny dzwon ostatniego lata przemienia atmosferę drżeniem.
Korzenie opuszczone w winyl gleby,
adaptery zasilane wsiąkniętymi łzami.
Zczytają jak co dzień CO2 z powietrza.
Ciche pasemko fotosyntezy,
O-dwa, O-dwa, w żałobnej C-moll.
Żeberko, krew i szczypta prochu popatrzy na gwiazdy, które go stworzyły...
w zagracone rdzą Voyagera czarne płatki sfer.



p.s. Poetycka wypowiedź zainspirowana audycją Trzecia Strona Ksieżyca i płytą Gary Numana Intruder.

p.s. 2025 Tłumaczenie angielskie

The moon, faithful Ashenlumi, listening to the rotation of the played back Earth,
until the end - until the rough peaks of the solar corona are eaten away to the last photon.
The year before the end of the world will be the year of the glorious harvest of wine.
An ancient  Chopsticks of light on the keyboards of the leaves.
The hot bell of the last summer transforms the atmosphere with a tremor.
Roots lowered into the vinyl of the soil,
adapters powered by soaked tears.
They read like every day CO2 from the air.
A silent streak of photosynthesis,
O-two, O-two, in mournful C minor.
Rib, blood and a pinch of ashes will look at the stars that made them....
Into Voyager's rust cluttered black petals of the celestial spheres.
Ilość odsłon: 986

Komentarze

styczeń 13, 2022 21:04

Ta informacja znacznie polepsza odbiór wiersza, gdyż daje ramy do uchwycenia jego logiki i klucz do zroumienia sensu. Czasem fajne wiersze powstają dzięki zestawieniu jakichś tytułów czy nagłówków z gazet czy portali. Jednak bez tej wiedzy odczuwalibyśmy je jako chaotyczne i pozbawione sensu. Nawet jeśli celem jest tylko zabawa formą, to wiedza o tym pozwala docenić kunszt surrealistycznej narracji czy dostrzec komizm jaki powstał przy tej okazji. Ja pewnie pokusiłabym się o wprowadzenie gdzieniegdzie odstępów pomiędzy wersami, tworząc cząstki o określonym sensie, można w nim jeszcze porzeźbić lub stworzyć cykl krótkich wierszy zbudowanych z elementów powstałych przez 15-letnie słuchanie audycji, która już nie powróci. W jakiś sposób uwieńczyłoby się poprzez to spory kawałek historii własnej i dzieła radiofonicznego.

Widzę, że znikł Paganini :) ale dla wiersza to chyba lepiej, był jak obcy wiersz w wierszu swojskim :) Za to jemu można poświęcić osobny wiersz, zasługuje na to.

Pozdrawiam serdecznie.

styczeń 13, 2022 13:23

Co styczeń audycja organizowła zabawę, w której głosowało się na ulubiony utwór z poprzedniego roku. Redaktorzy zachęcali też, by w jakikolwiek sposób motywować swoje wybory. Ja chciałem co roku sklecać coś, co płynie ze środka mnie przy odsłuchiwaniu ulubionej muzyki z zeszłego roku ;) Proszę się nie gniewać na mnie, ominąć jak się nie podoba. Audycji juz nie ma także to jest ostatnia taka twórczość ;(