Tratowanie łotra

albo

Moja walka z cukrzycą

Gdy żak otworzył Biblię na losowej stronie

wzorem księdza fantasty, aby zwieńczyć dzionek

jednym trafnym zdaniem, nie wbiłem swych rzęs szponów

w ciemność. Gdzieś odleciałem... Dziś, nie czując głodu,

trzymam się wciąż oburącz Jezusowej nogi

i głośno wołam: „Jeszcze nie teraz, mój Panie!”,

a on dalej z tym swoim krzyżem pewnie kroczy

i, nie słysząc moich słów, robi ze mnie szmatę.

Drętwieją mi kończyny, więc puszczę go może.

Często oddaję mocz, lecz na szczęście – nie w spodnie.

Czy ów spacer uchroni mnie przed nagłym zgonem,

skoro odgłosy kroków słyszę tylko w sobie?

Na wpół przytomny, z twarzą w kałuży swych sików,

masz swobodę i czekasz na tłum realistów!

14-15 stycznia 2022

Zawada

Nikomu nie zabrania się wchodzić do nieba

po bezgłośnym zamknięciu urny albo trumny.

Z tego, co położenia swojego nie zmienia,

nie wyrzucą cię, jeśli nie posiadasz już nic.

Nieprzebytą barierą jest teraz dla mnie mgła.

Czy w przyszłości przeszkodą okażą się chmury?

Gdy cokolwiek przypomnę sobie, rzucam bluzgi.

Duch Żyda, kiwając się, głową mur rozjebał!

21 stycznia 2022