Dziękuję za odwiedziny.

Po tłumaczeniu jest dość czytelny, wcześniej nie bardzo.
Pozdrawiam

Mars, nie widzę. Przecież to Ty pierwszy skomentowałeś mój wiersz, to albo utożsamiasz się z użytym przez siebie słowem "nikt", albo nie chciałeś go komentować i ktoś Cię zmusił. Wiele słów używanych w języku ma różne pochodzenie, wystarczy zajrzeć do słownika, są też słowa, które brzmią tak samo, ale mają różne znaczenia, to też można sprawdzić. Rozumiem jednak, że łatwiej jest dyskredytować, Twój wybór.

Resk, dziękuję za odwiedziny i wyczerpujący komentarz. Pozdrawiam serdecznie i życzę dobrej nocy.

Sama widzisz, że nikt pierwszy nie chciał recenzować tekstu, bo widocznie mało kto z tutaj obecnych zna grekę w tak świetnym stopniu, jak ty. Ja jestem inżynierem samochodowym, który czyta poezję... czasem ;-) Wniosek: musisz zadbać o komunikatywność przekazu i odrobinę finezji w tworzeniu środków poetyckiego wyrazu.

Przyznam, ze początkowo odczytywałam ten wiersz, jako zwierzenia na temat bardzo osobistych relacji z absolutem (chyba przez ten błękit i za krótkie ramiona). Jednak, mimo to, nie był dla mnie do końca czytelny. Jednak, kiedy dałas jednoznaczny klucz do jego odczytania, że chodzi o tego konkretnego "autos", nagle wszystko stało sie absolutnie zrozumiałe. I te punkty (łączone w sposób odmienny od reszty świata, co skutkuje róznicami w percepcji) i te wyblakłe kropki z setek wypełnianych kart pracy w ramach rehabilitacji i wszystko, wszystko inne. Z moimi wierszami też tak jest, że często wymagają deszyfratora ;) Zwłaszcza, jeśli jest w wierszu zbyt wiele elementów dajacych się odczytać na kilka sposobów. Przy wzrastającej wieloznaczności, odbiór może znacznie róznić się od tego, co miał na mysli autor, a nawet spowodować, że wiersz wyda się mało sensowny. Z drugiej strony, trudno opatrywać wiersze w przewodniki, w końcu jakaś frajda z odkrywania i odgadywania też musi być :) A formalnie nie mam żadnych zastrzeżeń do wiersza (co do treści też nie).

Rafale, chyba punkty i wyblakłe kropki, dziękuję za odwiedziny.

Mars, jestem zaskoczona, że tytuł sugeruje motoryzację. Autos to greckie słowo, znaczy tyle, co "sam". Ponadto pozostałe fragmenty wiersza wskazują o jakie autos chodzi, np. niebieska przestrzeń symbolizująca między innymi autyzm. Nawet jeśli wiersz uznać za słaby, to na pewno słowa w nim zawarte nie są puste.

Hmm.. bylem
Kropki i wyblakle punkty...hmmm

Już sam tytuł sugeruje motoryzację, co wychodzi w efekcie bardzo niefortunnie. Sam tekst to bardzo nudne wynurzenia (wata słowna, nijaka metaforyka, pustosłowie), co pozostawia czytelnika obojętnym. Brak mi tutaj czegokolwiek, co by zaciekawiło semantycznie... Proponuję zastosować na przyszłość jakąś tematykę inną, niż ta introwertyczna. Pozdrawiam