Leszek.J
Sto lat
Wymknąłem się śmierci, sto lat jak strzał z bicza,
wstawanie o świcie dobry sposób na byt,
kryzys wieku średniego rów bez wody i głębi.
Obrót szybki na pięcie, bez spluwania na wiatr
przyjaźń pachnie jak mięta, taka cecha to skarb
płyty mam tektoniczne, sejsmologia mi gra.
Scholastyka z lamusa kołysanką na myśli,
- te uczone też tak.
Ilość odsłon: 525
Komentarze
Leszek.J
luty 27, 2022 12:23
Ale bardzo potrzebna :)
garai (resk)
luty 23, 2022 11:39
Aż tak to chyba nie :) Wiersz jest bardzo dobry, a komentarz, to tylko mała pogłębiarka ;)
Leszek.J
luty 22, 2022 16:26
Dziękuję Garai, Twoje komentarze często są lepsze niż sam wiersz ;)
Pozdrawiam
Leszek.J
luty 22, 2022 16:24
Dziękuję Marku, sto lat to jest coś :)
Pozdrawiam
Dziękuję kurgan, komentarz że hej!
Pozdrawiam
garai (resk)
luty 21, 2022 19:45
Bardzo ładnie mi się przeczytało, mimo, że o smudze cienia w doświadczaniu męskiego życia, ale z dystansem do siebie i nuta dobrego humoru, co przecież rozświetla smugi. Scholastyka z lamusa uspokaja myśli, taki sens i cel wszelkich scholastyk, z czego warto korzystać. Pozdrawiam :)
Konto usunięte
luty 20, 2022 23:29
Ciebie nie można, nie lubić
x l a x
luty 20, 2022 21:48
Pogratulować zdrowia ;-)