Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Wymknąłem się śmierci, sto lat jak strzał z bicza,

wstawanie o świcie dobry sposób na byt,

kryzys wieku średniego rów bez wody i głębi.


Obrót szybki na pięcie, bez spluwania na wiatr

przyjaźń pachnie jak mięta, taka cecha to skarb

płyty mam tektoniczne, sejsmologia mi gra.


Scholastyka z lamusa kołysanką na myśli,

- te uczone też tak.

Ilość odsłon: 525

Komentarze

luty 27, 2022 12:23

Ale bardzo potrzebna :)

luty 23, 2022 11:39

Aż tak to chyba nie :) Wiersz jest bardzo dobry, a komentarz, to tylko mała pogłębiarka ;)

luty 22, 2022 16:26

Dziękuję Garai, Twoje komentarze często są lepsze niż sam wiersz ;)
Pozdrawiam

luty 22, 2022 16:24

Dziękuję Marku, sto lat to jest coś :)
Pozdrawiam


Dziękuję kurgan, komentarz że hej!
Pozdrawiam

luty 21, 2022 19:45

Bardzo ładnie mi się przeczytało, mimo, że o smudze cienia w doświadczaniu męskiego życia, ale z dystansem do siebie i nuta dobrego humoru, co przecież rozświetla smugi. Scholastyka z lamusa uspokaja myśli, taki sens i cel wszelkich scholastyk, z czego warto korzystać. Pozdrawiam :)

Konto usunięte

2-32-3

luty 20, 2022 23:29

Ciebie nie można, nie lubić

luty 20, 2022 21:48

Pogratulować zdrowia ;-)