hmm....skąd ta inspiracja? hehe
no tak, psów tam jak na lekarstwo
puenta wspaniała jak i cały tekst: połączenie liryki i konkretu obrazu - tak lubię
pozdrawiam

Dodam jeszcze: https://www.youtube.com/watch?v=tzxFSoXj17s :)

Ryszelie, cieszę się, jeśli udało mi się oddać chociaż część tej atmosfery unoszącej się nad cichą kamienną rozgrzaną doliną. Tam rzeczywiście jedynie psy przemierzają wąskie korytarze między grobami. Są nie na miejscu wśród pożegnanych zmarłych, a jednocześnie zdają się być strażnikami spokoju.
Ta zwierzęca natura nasuwa wątpliwości, które wyraża właśnie dychotomia ich roli na cmentarzu...Być może razi, ale tak ją też właśnie odbieram.
Przekonuje Twoja uwaga o "jednak", które nie jest jeszcze na tym etapie wiersza tak czytelne.

Dziękuję, że wpadłeś, przeczytałeś i zostawiłeś swoje wrażenia.

Pozdrawiam serdecznie!
Alga

Bardzo podoba mi się! Niesie ukojenie, harmonię ale też nie jest bezbolesny... I za to połączenie straty, opuszczenia z kolorami, z klimatem, z Miejscem - to chyba za to ten tekst podoba mi się najbardziej. To "bez znieczulenia" daje właśnie to konieczne, moim zdaniem, poczucie bólu, zakłóca ideał Doliny - bo przecież nie ma takiego ideału.
Ciche psy jako strażnicy Doliny Jozefata... Bardzo intrygujący pomysł!
Nie wiem czy konieczne jest słowo "jednak" w wersie:
"a cisi czworonożni świadkowie pilnują (jednak) modlitw" - może bez tego byłoby płynniej?
I troszkę nie czuję tego, że w tym wersie
"czworonożni świadkowie pilnują modlitw"
a kilka wersów niżej:
"od wiatrów i psów bronią je drobne kamyki"
czyli raz psy są strażnikami, a raz agresorami...
Może i tak jest, ale troszkę mi ta złożoność przeszkadza...
Z szacunkjem - ryszelie