Do południa niewiele się dzieje - dłoń połknęła następną kartkę z kalendarza

i nastraja radio. Życzenia z bigbitowych piosenek stają się jaśniejsze. Białe.

Palce zaczynają stawiać po szkle pierwsze linie papilarne.

W głowach tego miasta rosną metropolie, tryskające skały, lotniska z odlotem,

połączenia z niebem, zezowate jeziora. Żagle. Emigracja robi z nas odludków;

nie uwierzysz - ci co zostali nie piją przed dwunastą.

Już słychać, zaczyna się ruch, podłączają szlauchy do beczek. Młodociane kelnerki

zdejmują łańcuchy z krzeseł. Wierz mi, to właśnie dzisiaj pora na przewrotny cud.

Szmaragdowa. Fontanna wykrzywia dzioby gołębiom.

Do południa niewiele się dzieje, ale rodzą się podstawy dla drugiej połowy dnia -

zobacz - to nie widok dla trzeźwo myślących. Z mostu rozpościera się dystans. Toń.

Trzeba koniecznie splunąć przez ramię i spojrzeć, która godzina.