Tu świat się zmienił, kwestia kultury – konwencje,

straty w cywilach coraz trudniej zmieść pod dywan,

z prędkością światła bity mkną, by ten sam wiecznie

dowiadywał się człowiek o świeżych mogiłach.

Poziom morza się zmienia, na wierzchołku góry

stabilny siedzi człowiek, zadaj mu pytanie,

na grubą wskaże księgę, jak cegła na mury,

na rzędy czarnych liter, jak druty kolczaste.

Wierny swojej naturze, wszędzie go zobaczysz,

możesz na niego liczyć o każdej godzinie,

z żelazną konsekwencją w modus operandi,

niby z jednej gałęzi, wprost po oczach bije,

jak dwie krople podobne do siebie ofiary,

corpus delicti często spoczywa na drodze,

niczym pismo otwarte przeznaczone dla tych,

którzy stanęli walcząc po przeciwnej stronie.

Człowiek na medal.