Tylko opuść rolety, zgaś światło, bądź cicho.

Sąsiadce z naprzeciwka, która lubi w nocy

pokazywać się nago, będzie trochę przykro,

że nie może być z nami, mąż chyba zazdrosny,

raz zasunął love-story, ażebym oczami

do jej pępka nie zstąpił. Dziś nawet sąsiedzi

nie krzyczą pod podłogą, z sobą pakt zawarli -

- gdyby ich stół miał oczy, na pół pękłby wtedy,

wściekłe połówki blatu skoczyłyby sobie

wzajemnie je wydrapać, taka u nich cisza -

podłoga strąci sufit, sufit na podłogę

zaraz położy bomby, ogień strawi dywan,

z czterech stron ruszą ściany by z sobą się zetrzeć,

taka dziś u nich cisza jak popiół zaległa.

Uszanujmy tę ciszę, może nas dobiegnie

jej nastoletnia rozpacz z ostatniego piętra.

Tylko opuść rolety, zgaś światło, bądź cicho.