Wydaje mi się, że bardzo dużo dookreśleń. Właściwie następuje ich wylew od samego początku. Jeśli mogę...
"chmura zaczepiła o (otwarte) okno" - otwartość naprawdę taka konieczna?
"wysypują się z niej (szare) kamyczki" - a same kamyczki, zawierające też kolor szary i inne kolory nie wystarczą?
"piasek zdarzeń (nienazwanych)" - a sam piasek zdarzeń to za mało?
"(ciężkie) betonowe kloce" - beton z natury ciężki jest..
Później też nie unikasz takich dopełnień: "stosy domysłów" (a może samo grzęźnięcie w domysłach wystarczy?), "szare chmury" - a może tylko chmury?...
Szczególnie to mi przeszkadza, bo puenta ma w sobie sporo ironii, jest dynamiczna, obrazowa. Ma w sobie lekkość, która tym bardzie pokazuje, jak - z mojego punktu widzenia - byłby to klimatyczny tekst, z pazurem, gdyby nie był obciążony taką ilością słów.
Z szacunkiem - ryszelie