Dzięki za uwagi...

Kiedy słowa tracą swoją wartość i swoje znaczenia, kiedy odwraca się ich role i stają się "słówkami", wkrada się zakłamanie, coś fałszywego, co nie może skończyć się dobrze. Ciekawy i intrygujący wiersz.

Tak, ostatnia strofa jest świetna, a wiersz jako całość mocno tajemniczy, trochę jakby sam był tym, co chce wyrazić w tytule. Pozdrawiam

"I oto nadchodzimy
czterej jeźdźcy na różowych kucykach, łapiąc
w grzywy brokat z paznokci rozanielonych
podlotków, gotowych w każdej chwili zbawić
ten świat od ciężkiej jak śmierć, miłości." - to jest fantastyczne; brawo!

O, nie tylko diabłu, można znaleźć coś i dla siebie na przemyślenie