Jemy śniadanie przy oknie z widokiem na parking

i blaszaną wiatę. Nic na to nie poradzę. Zaczynamy

od jajka na miękko.  Pamiętasz, pokazałem ci kiedyś

jak jednym cięciem dostać się do środka. Podejrzałem

tę sztuczkę od pewnej rodziny we Frankfurcie. A teraz

lekko uderzamy łyżeczkami w skorupki, zbieramy

kruche fragmenty znad Paryża i jakiegoś szkockiego

miasta na powierzchni ceramicznych kieliszków. To zabiera

trochę czasu. W tle słychać śmieciarkę na wstecznym,

podziwiamy sprawność kierowcy w wąskim gardle.

Bo odkąd położyli parkingowe pasy, już wiadomo,

kto zawinił. Kto odstaje od jodełki. O tej porze seniorzy

wychodzą ze szmatkami i gładzą karoserie swoich maszyn.

Odpalają na chwilę silniki, wsłuchują się w ich dźwięki.

Czasami przestawiają auta, próbując zmieścić się równo

pomiędzy linie zupełnie jak kiedyś, kreśląc koślawe litery

w 16-kartkowym zeszycie do polskiego.