(Można by przyciąć). Uznanie

W wierszu ból i gorycz przenika, aż do szpiku kości. Świetny i oryginalny.

Straszny przegadaniec; ciężkostrawny i nudny (choć może umieranie wcale takie nie jest). Fraza "nic nie znaczące" dosyć dyskusyjna... Pozdrawiam

Wytłumaczy czy nie, ale przemyśli :)

co do ortografii, to rzeczywiście, ale może autor nam wytłumaczy:)
Wzruszajacy tekst.
Pozdrawiam:)

W pierwszej może bez całymi*
szelestu szeptu może bez szelestu*

Dla mnie lekka nieścisłość, odnosisz się do mowy, zatem skąd ortografia*?
może:
wyrazom zmieniłem znaczenie (budowę)
coś w ten deseń

Może bez ostatniego wersu.

Pozdrawiam :)

Tym razem wyraźnie choć przygnębiająco.
Temat mnie poruszył - odcisnął
Oczywiście – można by to i tamto ( ale to tylko moje subiektywne odczucie)
Uznanie

Poruszyłeś bliski mi temat. Tak, w akcie umierania to nie śmierć jest istotna a właśnie umieranie. Z powodu koszmarnie dużej ilości zgonów nie zostałem internistą; na ostatnim stażowym dyżurze miałem tych zgonów siedem, wszystkie w nocy, mniej więcej co godzinę.
W wierszu widzę lekarza, który już nie odcina się od pacjentów, zrozumiał, że podlega takim samym prawom. Bo - szerzej rzecz biorąc - umieranie zaczyna się od zapłodnienia. Nawet nie od narodzin.
Taki Świat.
Pozdrawiam.

Umieranie ma się we krwi...
Dla mnie dobry tekst.