Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Spis rzeczy

Zrzutka

Akcje promocyjne

Inne

Forum

Afrodyta

Kłębowisko

Rankiem, gdy świat rodzi się od nowa,
zwiększające się z ruchem słońca cienie
pod oczami obnażają noc (bezgwiezdnie głuchą,
zdławioną ospałym księżycem, do którego
nie wyją wilki ani ludzie).

W dłoniach o prześwitującej skórze ukrywam
pragnienie snu, którego ciężar rośnie,
przygniatając powieki, aż pokonane milkną.

Dni wydają się wtedy mniej groźne i mniej do siebie
niepodobne, migoczą z wdziękiem, teatralne obrazy
w pozornie białym passe – partout.
Ilość odsłon: 414

Komentarze

Afrodyta

2-32-32-32-3

luty 22, 2023 16:18

Dziękuję za czytanie i pozostawione komentarze.

alos

2-42-4

listopad 15, 2022 23:00

Ciekawie, chociaż jakby zbyt wiele szczegółów, trochę rozmywa przekaz. Najbardziej mi się podoba fragment w nawiasie. Pozdrawiam.

Rafał Hille

2-42-42-42-42-42-42-42-42-4

listopad 15, 2022 16:25

poetce chcialo sie po prostu spac
ludzka rzecz

x l a x

2-52-52-52-52-5

listopad 14, 2022 19:01

Frazy tak zakręcone, że nie wiadomo, o co się poetce rozchodzi np,"W zaskakująco obcych dłoniach o prześwitującej skórze próbuję ukryć przemożne pragnienie snu"... I tak się pisze: passe-partout.

Leszek.J

2-52-52-52-5

listopad 14, 2022 11:57

Dwie pierwsze zwrotki jak najbardziej