Afrodyta

Rozbrojenie (jaźni)

Oczy patrzące na zewnątrz nie zobaczą środka,
nawet we śnie rozpaczliwie szukają obecności.

Gromadzę relacje, przechowuję w osobnych pudełkach
wyściełanych przyjemnym w dotyku atłasem
ze złotym brzegiem. Dbam o optymalną temperaturę.
Podsycam lub gaszę.

Stos systematycznie się powiększa, przytłacza
przestrzeń, a z góry widać już nie twarze tylko miny.
Najpierw wybuchają ludzie, potem bomby.

Ilość odsłon: 339

Afrodyta

2-3 2-3 2-3 2-3

marzec 05, 2023 09:43

Bardzo dziękuję za czytanie oraz zaangażowanie w pozostawionych komentarzach. Przemyślę wszystkie wskazówki i spostrzeżenia. Pozdrawiam ciepło.

2-4

luty 26, 2023 19:47

Podoba mi się twój wiersz, Aftodyto. Ma mocne otwarcie i zakończenie. Najsłabiej wypada druga strofa.
Sporo zyskuje na skreśleniach:
"Gromadzę i przechowuję relacje. Dbam o optymalną
temperaturę, zachowanie ważności.
Podsycam lub gaszę".
Na pewno warto ją przeredagować.
Pozdrawiam

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5