Nie zgodzę się z pierwszym komentarzem, wręcz przeciwnie, do tytułu moim zdaniem pasowałyby jeszcze mocniej rozciągnięte wersy, w takich podróżach porządek jako forma? Przecież forma ma coś oddawać, a nie być poprawną kalką

ciekawie to ująłeś Marku nie stosowałem wersyfikacji -bo nie myślałem o tym ponieważ po przeczytaniu kolejnej książki nasunęły się wspominajki poza tym ,czy życie jak z gazety proletariuszy nie jest wędrówką do macierzy uwstecznienia ,wszystko co za dzieciństwa dostaje starość.. pozdrawiam dużo zdrowia Marek

Janusz, text całkiem niezły, biorąc pod uwagę tytuł - ciągła wędrówka (chyba o to chodzi). Jedynie wersyfikacja leży i robi pod siebie ;-) Pozwoliłem sobie na adjustację:

"
trzy tygodnie przed tym jak
Kurt Cobain strzelił sobie w głowę
nie znałem innego domu niż ten

za oknem na pozór wciąż ten sam świat
co było miękkie i ciepłe zmarło
milczący deszcz został pochłonięty
przez wielkie miasto i zapomniany

przez zwodzony most
odnalazł się po drugiej stronie
stary cień drzew na tle kamiennych brył
wiatr ucichł zaległa cisza
przerywana tykaniem zegara

w oddali droga
moja droga w kolorze ołowiu
która zatruwa polne kwiaty"


pozdrawiam