Mister D.: Kopę lat. Serwis poetycki.

Zadzwonił do mnie Mrówka, po ilu to latach,

oczywiście na sprawy się zeszło dzisiejsze:

(Według wciąż aktualnej wiedzy, wiek Wszechświata)

- W żadnym wypadku, oni nadal kładą wieńce

(szacuje się na jakieś mniej więcej czternaście)

przy pomniku Bandery, a wiesz czym był Wołyń?

(miliardów w przybliżeniu, Droga Mleczna jakieś)

Co oni nam zrobili, chodziłeś do szkoły.

(plus z minusem trzynaście, proszę mnie poprawić,)

- Daj spokój, Mrówka, oni walczą za nas wszystkich...

(Nasza Gwiazda powstała ze cztery miliardy,)

- Co walczą za nas wszystkich, nie przyjmować, nigdy.

(no, cztery i pół będzie miliardów lat temu,)

- Trzeba Mrówka im pomóc, zatrzymać Putina,

(nasza planeta Ziemia, dom dla mrówek wielu,)

ta co w sklepie pracuje niczemu niewinna.

(trochę później niż Słońce się zbiła w kuleczkę,)

- A ja ci mówię Wołyń, swołocz, nie przyjmować.

(życie na niej powstało trzy przecinek dziewięć,)

- A odpierdol się Mrówka, jest obecna wojna,

(tak mówi Wikipedia, miliarda lat temu,)

mam myśleć o Wołyniu, gdy nad głową bomby,

(homo sapiens zszedł z drzewa, nie wiadomo czemu,)

a dzieciom swoim, wnukom, też powiesz, że Wołyń?

(dwieście - trzysta tysięcy temu lat, Gagarin)

Milczy mrówka w słuchawkę, obraził się chyba,

(na orbitę się wdrapał, na glob ziemski patrzył)

lub przed oczami stoją mu trupy z Wołynia,

(sześćdziesiąt dwa już lata - przeminęło z wiatrem.)

na które przecież Mrówka nie mógł w sposób żaden

(Ja czterdzieści pięć wiosen mam, a Mrówce parę)

spoglądać osobiście, nawet nie był w planie.

(więcej stuknęło, może ze trzy, nie pamiętam.)

nie potrafi zabitych w ziemi pozostawić

(Sztuczne mózgowie kiedy powstanie, człowieka)

sprzed lat siedemdziesięciu, proszę mnie poprawić.

(już ostatni, podobno, wynalazek?)

Spis rzeczy