Mister D.: NOCNY SPACER Z SYNESTEZJĄ . Serwis poetycki.

Od rzeki zapach mułu w nozdrza się wślimacza,

wywołuje z niej ryby o wielkich źrenicach,

ich rybich pyszczków niemą opowieść o ciałach

topielców, spijających mżawkę gwiazd, księżyca.

Wał się dłuży pomiędzy południem-północą,

zapałczane latarnie tu głów nie zwieszają,

choć nie lubię pożarów wiosennych - migocą

w oddali czerwonawo, błękitnie błyskają

koguciki pożarne. Kopytne szeleszczą

w zaroślach, ciemność skrywa plastik i butelki,

które świt wyjaskrawi, na szczęście daleko.

Pierwsze echosonary - dźwięczące perełki

w gardziołkach jak kieliszki pobłyskują srebrno.

O Synestezjo, z tobą ślepo w ciemność idę,

pies mnie wiedzie na smyczy. Słyszę wał wyścieżą

w kosteczkę i zapałki, tłumniej brzegi widzę,

widzę wał rowerzyściej -

Spis rzeczy