Mister D.: W IMIĘ KOSMO(SU), W CHAOSU IMIĘ. Serwis poetycki.

Im mniej wody, tym więcej okręt tonie - brzegi

widzę inkrustowane dobrem na bogato.

Na wachcie pozostali sobą niepodlegli

aż do świtu wędkarze. Na to jak na lato

Kosmo w pysku unosi plastikową radość,

patyki tak nie trzeszczą - w zaroślach kopytne

lusterkami nam w oczy zajączki puszczają,

wiosną tężnieje zieleń, z plastikowej piję

wasze developerskie, przez oczy zielone

trudniej na was jest patrzeć z życzeniami ptakom,

przez komunijny skuter przebić się nie może

w zaroślach pochowane wolne ptasie radio.

Gdzie wczoraj było wolno, dzisiaj w ziemię wrasta

kategoryczny kwiatek - tylko zobacz Kosmo,

w imię twoje, w chaosu imię, daję z glana,

aż miło jak się łamie, idziemy zieloną,

przyległą do Wszechświata platformą startową,

gdzie co racja to racja - ze sobą coś wynieść

jeszcze trudniej niż przynieść - wody się podnoszą -

aż chciałbym wypowiedzieć apokaliptycznie,

ale rzeka wysycha. Tylko zobacz piesku,

jakie wielkie kopyta w błocie odciśnięte -

Spis rzeczy