Gabriel do Anny: czas podpowiada mi, bym się
pożegnał, ale wiem, że mógłbym zwalczyć piekło

żegna operę i wszelkie częstotliwości gitar
cichy lot wyprzedza obłoki. Bezpowrotnie
wbić się w siedmiowymiarową przestrzeń do
stanu pierwotnego krzyku, do trzewi demiurga

opowiedz o zadymionej duszy, a dodam cię do listy
upadłych przyjaciół – twórców nowego horyzontu
pulsujących arterii ze stuprocentowym płynem

gdy myśl z wolna sięga zatracenia – zadrżysz
przed stopniowym umieraniem. Ustrzeż nas panie
niech szalony river dance spląta nam nogi
a z gardeł wyrwie się ryk tysiąca trąb
wyszykowany sterowiec dosięgnie raju

nad wszystkim błękit zmienia się w purpurę
ciałami wroga karmisz płomienie
królewską drogą toczysz swój zwycięski rydwan
w pokłonach drzewa i ludzie, a może to
konwulsje strachu. Zachować nadal zimną krew
wyprzedzając bezpowrotnie obłoki cichym lotem

zostają niezawodnie "burbon papieros Avantasia"

farewell