Maniera, pewnie masz rację. Przyjrzę się, ale tutaj. Ja tylko raz w życiu widziałem płonące, także tęsknię.
Dziękuję za uwagi. Postaram się bardziej.
Miłego wieczoru.

Masz niefajną manierę tłumaczenia łopatologicznego podstaw tekstu na końcu.

Zamek to było jego drugie miejsce, pierwsze było na placu przy modzie Polskiej.
Teraz ma idealne.
Pozdrawiam serdecznie

Temat tekstu godny jest pochwały. Widziałem pierwotną wersję tej rzeźby-instalacji na skarpie Zamku Książąt Pomorskich w 1975 roku.
Nad wykonaniem utworu należy, moim skromnym, jeszcze pomyśleć

Dziękuję,
Pozdrawiam serdecznie

Nie będę rzeźbił za ciebie. Spójrz na ten fragment i pomyśl.

wiatr przemyka się
gna między gnistymi ptakami
w parku kasprowicza
lubię się wsłuchiwać w ich przekomarzanie gdy wiruje tańczy wśród wielobarwnych rozbłysków słońca
wszyscy zdają się być bliżej nieba

I to nie jest z moim sznytem. Ćwicz, nie żałuj sobie, choćby i dziesięciu wersji, byle sensownych.