Irku, dzięki bardzo za koment. Pozdrówka.

Marku, w pierwszej wersji miałam "jesteś w niej" ale po zastanowieniu stwierdziłam, że nie będzie to dostatecznie jasne dla czytelnika i że zapewne znajdzie się ktoś, kto się tego uczepi. No bo "jesteś w niej" w kim/czym? w ciemności, czy w myśli? i już mamy niejasność.
Dlatego zdecydowałam się na obecny wariant, który stawia sprawę (tak mi się przynajmniej wydaje) jasno i konkretnie.
No ale jak widać i to nie pomogło, bo przyszedł Marek i się uczepił :D
Ale ok, wbijaj szpileczki, bo zawsze analizuję uwagi. Jeśli chodzi o to co powyżej raczej już się z tego nie wycofam, natomiast jeśli chodzi o przestrzenie, najpierw muszę się zastanowić, czy faktycznie brzmi to naukowo, bo na razie tego nie wychwytuję i wtedy dopiero pomyślę nad tym, choć na tę chwilę nie mam alternatywy. Dzięki za wgląd i analizę, za szpilki też, tak ma być:) Pozdro.

Oniryzm jest bardzo pojemny znaczeniowo i daje możliwość poetyckiego spełnienia się. Wiersz ładnie płynie i konsekwentnie; potrafisz ciekawie wniknąć w "psychikę snu" (mam na myśli metaforykę, a nie naukę). Nie byłbym sobą, gdybym nie wyciągnął szpileczki: lepiej by było napisać wers "jesteś w niej", bo tu może chodzić o ciemność lub myśl; wers "pełnowymiarowe przestrzenie są interpretacją" brzmi zbyt naukowo - może jakiś zamiennik? To chyba tyle, pozdrówka

Pięknie płyną te wersy, jakby posklejane i jednocześnie osobne - w tym wierszu forma jest wyrazicielką i medium dla treści. Super!