Miroslaw Milo Nowicki

auto ubój lub portret

zaokrąglają się ciała.

reszta, to dokładnie jak wędrówka na siódme piętro

z siatami wypchanymi dobrem wszelakim:

od upolowanych skarbów po cuda, te nie na kartki.

a co komu winna zapuszczona winda?

zaostrzają się rysy.

na przekór przekonaniom i cichym deklaracjom,

że przecież już nic nie zostało do oclenia.

zaległe opłaty? nie było nawet mandatów.

puchną poobijane chrząstki.

w efekcie niezamawianych atrakcji
częściej doskwierają nadwyrężone stany
podgorączkowe. co my tu mamy?
aaa/on_teraz: chce się już nic.
aaa/on_chętny: z tego pieca chleba nie sprzedasz.

Ilość odsłon: 435

Leszek.J

2-5 2-5 2-5 2-5

wrzesień 30, 2023 19:27

Sama prawda, jedni doświadczają, inni doświadczą.
Czas jest nieubłagany

Mithril

2-4 2-4 2-4 2-4 2-4 2-4

wrzesień 29, 2023 22:35

https://www.youtube.com/watch?v=zsnqbfFrWKU

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

wrzesień 29, 2023 22:23

Szlifujemy. Pragmatycznie wykorzystujemy innych (spostrzeżenia).

Miroslaw Milo Nowicki

2-5 2-5

wrzesień 29, 2023 21:22

Auć! Oczywiście, że wkradł się kiks.
Ale mam komfortową sytuację i czujne oczy wyłapujące wszystkie zadziory z brulionu. Dzięki.
I to jest właśnie najlepsze na poemaxie: próba na czytelniku! Od razu widać: kosz lub szlifujemy.

x l a x

2-5 2-5 2-5 2-5 2-5

wrzesień 29, 2023 19:35

Zamiast "wypchanymi" dałbym "pękatymi". Czegoś mi jeszcze brakuje.

adaszewski

2-3