wiosna zaczyna się w skrzydłach powracających
ptaków /dlaczego w następnym wersie?/
między płatkami przebiśniegów
pochylonych w /czy ku/ słońcu

w naszych dłoniach rozkwita uczucie
usta zespolone w pszenicznym /? uzasadnij proszę/ odurzeniu
gorycz nie pasuje do dzisiejszych uniesień
może jutro odnajdzie miejsce
gdy wypadniesz z roli kochanka

nim nastanie lato przekwitniemy /ale dlaczego?/

nasuwa się sporo pytań, tekst enigmatyczny.
kobiecy do bólu, co nie jest grzechem, lecz zawęża nieco grono fanów.

Ago, ty chyba naprawdę młoda jesteś, a nie tylko awatar. Myślisz, że przed latem to miłość przekwita? Nawet ta "młodzieńcza"? Bo są też inne gatunki "miłości".
Ładnie wplotłaś przyrodę w sens wiersza.
Pozdrawiam.

:)

Dzięki Justyno :)

Krzysztofie, chciałam, żeby był to ładny wiersz :) ale w tej strofce jest taki kawałeczek pazurka ;) być może za bardzo go zakamuflowałam ;) spójrz na tę strofę przez pryzmat tytułu - i nie mówię tu tylko o znaczeniu słowa :)

Pierwsza zwrotka jest bardzo dobra, taki ciekawy wstęp zapowiadający coś fajnego i ciekawego, mimo prostego przekazu jest to dobry początek, środkowa zwrotka jest natomiast taka trochę jakby wyjęta z meksykańskiej telenoweli i zalatuje kiczem, banałem, a ostatnie dwa wersy są dobre, fajne, taka klamra zamykająca to co było wcześniej, nawet pomimo tego meksykańskiego akcentu znajdującego się w środku wiersza.
Ja bym nieco ten środek zmienił, nadał mu taki delikatny pazurek bo moim zdaniem przez to właśnie sombrero wiersz traci na uroku jak i na jakości, pozdr

Przekwitniemy niczym kwiaty (my-uczucie). Do mnie przemawia, moje klimaty, ale ja piszę telenowele :)) Hehe :) Nie ważne! :) Ważne, że powstał prawdziwy, wiosenny wiersz o miłości, to mi się od razu "łańcuszkiem" kojarzy z wakacyjną miłością/ flirtem. Takie klimaty. Pozdrawiam ciepło Autorkę :)