Mars, też często w to grałam, lubiłam:) Z tym przytupem pewnie masz rację, ale nie opłaca się już kombinować.

Rafał, dzięki za zajrzenie i słowo. To taka se głupawka.

Majowa, kusząca propozycja:) Dzieki za wgląd no i start

XYZ stop: "P"

Polska! No weź! to zbyt nudne

Portugalia - tam jest ponętnie
60-letnie Porto albo Pessoal 2008
i kamerdyner jak z XIX wieku

Podróż - do przyszłości (tu byłem)

Powrót - niekoniecznie do Edenu
napisała czyjaś ręka na murze

i znowu Polska!

Przerost - forma treść
prosta ta podwójna ciągła

Przypowieść plus - pokrętne apogeum
nie do rozpoznania są wyroki boskie

polskie - niby wszystko jest
a wokół cień ptaka
krąży nieporadnie

półprawda - półwolność - półbieda
i pisownia półżartem - półserio

Przydział - monolityczna tożsamość
zapętlona w sieci z których
trudno się wyzwolić

Przekąski - ciasteczkowe spotkania
z sąsiadką - przeżyj to sam

Pułap - z góry łatwiej kichać na wszystko

Pozdrawiam;)

błyskotliwe, dużo zabawy słowem, lubię takie teksty :)

zapomniałabym (tak wiem że po czasie) -
Sztywny Pal
Azji

;)

można by (ku ożywieniu tegoż sennego miejsca) zagrać ;)

XYZ! stop! "A":

"Albania to był kraj"
całkiem jak nasz
Atlas dźwigał nie tylko świat
ale wszystkie podróże palcem po mapie
Atłas kusił dłonie
Aksamit - na lamówki sukienek, na kokardki we włosach, na czarny pasek na kołnierzu
Akademia - kto by się zastanawiał
nad poprawnością polityczną
Aby było co jeść
Agent - tak dostojnie się nie nazywał
Abażurów już takich nie robią

pozdrawiam ;)

Wspominkowo (często w to grałem) z nutką nostalgii i filuternie. Przemycasz rekwizyty z przeszłości i to na plus. Jeśli miałbym pogrymasić, to dwa ostatnie wersy widziałbym z jakimś przytupem, i to filozoficznym przytupem. Pozdrawiam serdecznie

Dziękuję Milo za opinię. Zabrakło lekkości mówisz? Choć nie czuję tutaj ciężaru, to jednak uwagi czytelnika zawsze analizuję. Chciałabym powiedzieć, że pomyślę, ale jak pisałam wiersz nie jest tego warty. To bardzo stary twór, nieco poprawiony. Po prostu głupawka na temat. Dzięki za wgląd.

O! Witaj Dagny. Już nie na PP?

Mocno mnie uśmiałaś tym komentem. Dowcipniarski i siłowy? Ok. Niech tak będzie.
Moje wiersze nie są dowcipne, ba ! Wszystkie są pozbawione dowcipu, także bez obaw, że go zabraknie:) Niczym nie szachuję tutaj czytelnika, jeśli masz takie odczucia, to najwyraźniej sama się zaszachowałaś, ale nie brnijmy w to. Miłego Dag.

Choć nie planuję się tutaj nadmiernie udzielać w komentach, powiem w czym rzecz z tym tekstem - jest siłowy, pozbawiony łutu natchnienia, obliczony na zaszachowanie czytelnika „ dowcipniastwem” a to…niestety ma krótkie nóżki.
Pewnego dnia zabraknie dowcipu i wówczas, „ jadąc” jedynie na takiej bazie, nie będzie wierszy, tylko zostanie zwykle nudzenie o niemocy ( pisania f.e.) , warto więc celować … w poezję, a nie doraźne trefnisiostwo ;)), pozdr.

Zamysł mi się podoba. Zabrakło trochę lekkości.
A może po prostu nie potrafię sam sobie płynnie odczytać.

Spoko Mithril, rozumiem. Taka sobie głupawka.
Dzięki za wgląd i szczerość. Pójdzie w kosz. Pozdrawiam

...nietąrazą