Nadal przez to, że zwracasz się w pierwszej strofie do Matki, to "Twoje" nadejście odnoszę do niej.
Inwokacja na początku ustala adresata słów, rozumiesz?
przyjściem Jego/Boga/malutkiego radujemy

Myślę, że teraz proboszcz nie będzie miał obiekcji.

Nie przyjąłem tego za żart, pomyślę o tym i dziękuję, podkreśliłem to zaglądając do Ciebie. Wszelkie sugestie mile widziane, a takie grzeczne lepiej trafiają.
Pozdrawiam

Bo w tej formie to niestety wychodzi jakbyś obśmiewał to wszystko, święta, matkę boską itd. bóle porodowe tutaj stają się wyrywaniem wątroby, a jej życie to jakiś "rok świstaka", z którego my się cieszymy.

Bardzo lubię groteskę, Monty pythona itp, ten wiersz działa tylko w takim odbiorze i to też przez efekt "WTF - przecież ja poważnie nikt takich głupot nie napiszę".
Oczywiście to moja opinia, moje odczucia i nie musisz ich brać pod uwagę.

Rozumiem symbolikę, tylko postaw się na miejscu tej biednej Matki Boskiej, przecież to koszmar, jakiś czyściec.
A co do proboszcza, albo innej tego typu osoby proponuje, się udać, bo sądzę, że nie chciałbyś tworzyć i rozpowszechniać treści niezgodnych z Twoją wiarą, tak pomyślałem więc tak napisałem. Jeśli to zbyt daleko idąca sugestia naruszająca Twoją prywatność to przepraszam.

Dziękuję za spojrzenie...Trochę mnie przestraszyłeś, z proboszczem nie ma żartów. Lubi się pośmiać, ale ze swoich dowcipów. Wracając do... to taka symbolika, co rok obchodzimy i swoje urodziny.
Pozdrawiam,
Miłego popołudnia

Cały utwór jest obarczony dość poważnym błędem. Przez to, że w pierwszej strofie zwracasz się do Matki, a dalej tego nie korygujesz, to brzmi jakbyśmy to na jej przyjście czekali. Ogólnie jest tu "sałatka,, , zaczyna się od narodzin, później jest przyjście a na końcu zwiastowanie.
Ja rozumiem intencję i szczere podejście, ale uważam go za wiersz "natchniony", brakuje przemyślenia, planu i dopracowania.
Moim zdaniem
Pozdrawiam

Cały utwór jest obarczony dość poważnym błędem. Przez to, że w pierwszej strofie zwracasz się do Matki, a dalej tego nie korygujesz, to brzmi jakbyśmy to na jej przyjście czekali. Ogólnie jest tu "sałatka,, , zaczyna się od narodzin, później jest przyjście a na końcu zwiastowanie.
Ja rozumiem intencję i szczere podejście, ale uważam go za wiersz "natchniony", brakuje przemyślenia, planu i dopracowania.
Moim zdaniem
Pozdrawiam

Pierwsza strofa... Wrzucasz Świętą Matkę w jakąś okrutną pętlę czasową, jakby Prometeusza. Odnoszę wrażenie, że miał to być utwór religijny-katolicki. Tak? Obawiam się, że Kościół Ci jej nie zatwierdzi. Może zapytaj proboszcza?
Chyba, że religia jest w tym utworze nieistotna?

Napisałem w 2012 roku. Kiedyś pisałem tylko do rymu.