andrew24
Odnaleźć siebie
,, Lud,który siedział
w ciemności,
ujrzał światło wielkie,,
Mt 4,16
na początku było światło
ciemności nie trzeba szukać
pławimy się w niej
nie zauważając
często toniemy
życie gubi radość
spada na ziemię
tłukąc się jak kryształ
podeptana codzienność
szuka się na bezdrożach
potrzebuje światła
brak nie usypia sumienia
Panie Boże bądź światłem
otwórz nam oczy a przejrzymy
1.2024 andrew
Niedziela dzień Pański
Ilość odsłon: 201
Komentarze
andrew24
styczeń 28, 2024 17:29
Och...
Dziękuję bardzo,rozumię.Myślę, że wtedy do większości bym nie trafił. W przypadku wierszy o wierze nie chciałbym, aby ktoś zbyt wiele musiał się domyślać, a tym bardziej po swojemu interpretować. Piszę je głównie dla tych, co od wiary odeszli. Może i błądzę, ale tak myślę.
Pozdrawiam
Pozdrawiam.
Dagny
styczeń 28, 2024 15:47
Andy, tu jest inny problem, znika Ci liryka, bo jest tendencja do formułowania fraz uniwersalnych,( sam fakt, że w roli PL- a występuje podmiot zbiorowy, oddala msz czytelnika od identyfikacji z przekazem) bo mądrościowe konstatacje wybrzmiewają obco, kaznodziejsko, nawet jeśli zawarta jest w nich masa prawd...
Czytając wiersz, człowiek ciekawy jest jednostkowych przeżyć; perspektywy indywidualnej...ta zawsze jest wyjątkowa i bardziej pozwala na oryginalność sformułowań, a nie sięganie po oklepane frazesy.
Tkłukący się kryształ, to najprostsze skojarzenie, jest zbyt banalne. Poza tym, żeby stłuc się jak kryształ, trzeba nim najpierw "być", piszesz o tym, jak toniemy...;)
i na koniec, aż kusi mnie by zacząć tak:
na początku było światło
i ciemność zawsze pod ręką ;)
pozdrówki miłe.
andrew24
styczeń 28, 2024 10:45
Trochę słów mniej,
może... jest trochę lepiej.
Odnaleźć siebie
,, Lud,który siedział w ciemności,
ujrzał światło wielkie,, Mt 4,16
na początku było światło
ciemność włada
pławimy się w niej
toniemy
po ratunku życie gubi radość
spada na ziemię
tłukąc się jak kryształ
podeptana codzienność
szuka się na bezdrożach
potrzebuje światła
brak nie usypia sumienia
bądź ŚWIATŁEM
otwórz nam oczy
przejrzymy
1.2024 andrew
Niedziela dzień Pański
andrew24
styczeń 28, 2024 10:27
Dziękuję bardzo,
Naniosłem zmiany,
jesteś... dobra.
Miłego dnia
Dagny
styczeń 28, 2024 08:18
W pozornie oczywistych zdaniach zawarta jest troska o kierunek i namysł nad kondycją; najlepsze zdanie do wielokrotnego przemyślenia - „brak nie usypia sumienia”
Pokusiłabym się jednak o więcej liryki w tekstach.
Warto też nie powtarzać w wierszu, zawartych w tytule słów.
Tłuc się jak jabłko? Hmmm, bardziej pasuje mi tutaj ceramika; jabłka bywają poobijane, ale nie w sensie dosłownym „ stłuczone”…pozdrawiam miło :)
andrew24
styczeń 28, 2024 06:44
Pozdrawiam serdecznie,
Miłej Niedzieli