Trza pisać o tym, co porusza. Ale... nie wystarcza pisać o tym, co porusza.

Piękny wiersz, Dagny. Dziękuję, nie znałam go wcześniej.

xlax - dziękuję za poczytanie i sugestie. Wszystko do przemyślenia.

…właściwie myślę tutaj jak Xlax, ale ponieważ mam szczególną słabość do tego imienia z powodu przyjaciółki, wklejam jako upominek wiersz P.Celana ( znałaś ?????), pozdrówki.


„Marianna” Paul Celan


Nie ma bzu w twoich włosach, twoja twarz z lustrzanego szkła.
Od oka do oka przeciąga chmura, jak Sodoma do Babel:
jak liście otrząsa wieżę i szaleje wokół żółtych zarośli.
Potem błyskawica śmiga wokół twych ust — owej otchłani z resztkami
[skrzypiec.
Śnieżnymi zębami ktoś smyczek wodzi: O gdyby piękniej grało sitowie!

Ukochana, ty także jesteś sitowiem, a my wszyscy deszczem;
winem niezrównanym twoje ciało, i popijamy w dziesięciu;
czółnem w zbożu twoje serce, wiosłujemy nim w stronę nocy;
dzbanuszkiem błękitu przeskakujesz lekko ponad nami, a my śpimy...
Pod namiot nadciąga centuria, i przepijając niesiemy cię do grobu.
Teraz na posadzce świata dzwoni twarda moneta snów.



=====================================
…pozwoliłam sobie to przekleić z innego portalu (w
przekładzie Jacka St. Burasa)

Acha, tytuł mi nie gra z treścią. Jeśli piszesz w 1os.l.poj. i tytuł dotyczy PLki, to wyszło takie pytanie retoryczne, nic nie wnoszące.

Czy słowu "jedli" warto poświęcać cały wers? Text może nie oryginalny, bo takich wspominek rodzinnych było dużo, ale napisany bez połetyckiego nadęcia. Nawet ten kontrapunkt "parówki z ketchupem" ładnie się komponuje. Co razi, to wyspójnikowanie - za dużo "i" na początku wersu. Tu bym pokombinował.