Tytuł ciekawie współgra z wierszem, który między wersami znalazł sposób na wyrażenie czegoś nieuchwytnego.

Ubawiłam się, bo od pewnego czasu zajmuje mnie roztrząsanie tego, ile jeszcze „ do przodu”, a ile już w życiowe kółęczko ku wspomnieniom ( zakręty, to inna sprawa )…
Czy zwycięstwo utartych prawideł to „ koniec świata”?
Dla filozofa - na swój sposób na pewno…pozdrówki ;)

Tytuł robi zamieszanie. Ta nostalgia raczej oczywista i podzielam. "ugrzęzł" do przemyślenia.

Ciekawie,
Antykomuna,
dziś pod rękę z nią. Jedni i drudzy już razem, chcą... a naród jak zawsze kiedyś się obudzi.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia